کد مطلب:36285 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

گنجینه پرسمان » اعتقادات

آيا زندگي در آخرت بي پايان است ؟ آيا در اين صورت لازم نمي آيد انسان با خداوند در ابديت شريك باشد ؟ علاوه بر آن ، هر چيز كه ابتداء داشته باشد بالاخره فنا و نيستي هم دارد يا خير ؟

به طوري كه از آيات و احاديث استفاده مي شود ، زندگي در{P - سوره البينة ، آيات 6 و 8 ؛ سوره المائده ، آيه 85 . P}
آخرت براي كفار - در جهنم - و براي مؤمنان كه در بهشت از نعمت هاي خدا برخوردارند ابدي و جاوداني است .
پاسخ بخش دوم سؤال شما بايد گفت : ابديت خداوند ذاتي است چون وجود و هستي از خود او و ذاتي اوست ، اما ابديت و جاودانگي بهشت و جهنم از خداست ؛ يعني چون خداوند آنان را باقي نگاه مي دارد باقي هستند . مسئله ابديت مانند اصل وجود و هستي ماست ؛ نمي توان گفت ما هستيم خدا هم هست پس ما در اصل هستي با خداوند شريكيم زيرا هستي ما از آن اوست و ما از خود هستي مستقلي نداريم تا در برابر هستي وي قرار گيرد و شركتي به وجود آيد . ابديت نيز چنين است .
پاسخ بخش سوم سؤال هم اين است كه هر چيزي كه ابتدا دارد ، لازم نيست سرانجام او فنا و نيستي باشد ؛ بلكه اين امر تابه آن است كه چيزي كه علت وجود هستي او شده باقي است يا نه ، اگر علت او باقي باشد او هم باقي خواهد بود و اگر علتش از بين رفت او هم نابود خواهد گشت . بنابراين زماني كه مشيت خداوند زندگي يك چيز باشد ، آن شي ء زنده خواهند بود و همانطور كه نوشته شد از قرآن و احاديث استفاده مي شود ، با خواست الهي زندگي انسان ها در آخرت جاوداني است .